Mijn moeder zei me als jong kind al dat ik “nogal hardleers” was. Ik was die ezel die zich meestal drie keer aan een steen moest stoten. Eigenwijs, koppig en vooral zelf doen. Met nadruk op doen. Achteraf bekeken was het zoeken naar mijn eigen weg in een wat gemankeerde omgeving. Een angstige emotioneel onvolwassen moeder en een afwezige vader. Ik had al heel vroeg bedacht dat ik het maar beter zelf kon doen.
Zelf doen, snel leren en hard werken. In de startup wereld herkende ik het fail fast fail often devies. Dan maar drie keer tegen die steen, maar dan weet ik in ieder geval zeker dat ik het niet meer hoef te doen. En dat heeft me veel gebracht, maar ook veel gekost. En misschien herken je dat wel bij jezelf.
Ik vond onlangs nog een rapport terug uit de 1e klas (nu: groep 3) waar meester Vlieger als opmerking schreef “Dennis doet goed zijn best”. Maar waarom deed ik zo mijn best? Hoopte ik wellicht stiekem op erkenning van mijn moeder, of als ik zo hard zo werken mijn vader me misschien weer zou opzoeken? Zocht ik op die manier naar veiligheid? Hoopte ik stiekem dat iemand het zou zien? Vanuit de mechanismes, die ik inmiddels heb leren begrijpen en belichamen, waarschijnlijk allemaal. In een later rapport schreef hij dat een aai over mijn bol wonderen deed. Mooi dat hij dat toen al zag!
Maar mijn leerschool was pas net begonnen. Ik belandde op mijn 22e in een burnout. Tijdens mijn eerste baan nam ik zoveel hooi op mijn vork dat ik er aan onder door ging. Ik kon niet meer mijn bed uitkomen. Niemand begreep hoe mijn energieke en vrolijke voorkomen ineens was weggesmolten. Als een snowflake avant la lettre. Toen ik na herstel mijn toenmalig partner “even zou helpen” met zijn onderneming, kwam ik er na acht jaar achter dat het mij wel een berg met ervaring, kennis, vrijheid en werkplezier had gegeven, maar ondanks dat het bedrijf floreerde, het mij niets had opgeleverd.
Ik had het weer gedaan, keihard gewerkt. Omdat ik het van mezelf verwachtte en omdat ik dacht dat anderen dat van mij verwachtten. Ik had mezelf verhard, mijn gevoel afgesloten. En ik had niet gedacht aan mezelf en mijn eigen behoeften. Ik had mezelf uit veiligheid verschuild, als stille kracht, als tweede man of erger nog als de “man achter de man”. En had diverse deksels op mijn neus nodig om dat echt in te zien. En dat was pijnlijk!
Oh nee, ik heb het weer gedaan!
Wellicht heb jij het ook meegemaakt. Achteraf zie je dat je dingen hebt gedaan die niet goed voor je zijn geweest. “Hoe had ik dit nu toch weer kunnen laten gebeuren?“
Ik zag voorzichtig een patroon van hard voorwaarts gaan om buiten mezelf erkenning te vinden, om vervolgens – als ik dan gezien werd – weer heel hard terug te trekken van schrik. De sleutel lag (bijna letterlijk) in het midden. Dat ontdekte ik toen ik met lichaamswerk aan de slag ging. Het lichaam is namelijk heel feitelijk, hartslag, beweging van de adem, sensaties op de huid, in het lichaam. De verhalen die we onszelf vertellen spelen zich alleen af in ons hoofd. En de beschermingsmechanismes, die we hebben opgebouwd om ons veilig te houden, blijven die verhalen maar herhalen.
Ik kon het niet alleen doorbreken, hoewel dat wel mijn eerste natuur is: zelf doen! Gelukkig heb ik de juiste weg gevonden en ben ik meer en meer aan het smelten in mijn eigen vorm. Ontstollen zoals één van mijn belangrijke leraren het noemt. En durf ik al steeds meer mezelf te laten zien (waarvan akte hier op dit platform) met mijn verhaal.
Jij hoeft het ook niet alleen te doen. Ik weet als geen ander hoe het is om te people-pleasen, te schrikken van zichtbaarheid en uit mijn lichaam te floepen. Maar ik weet ook hoe fijn het is – voor lichaam en geest – om dat niet meer te hoeven doen. Weer eigenaarschap en regie hebben over wat ik wil doen in het leven en me niet meer te laten leiden door oude maar o zo veilige patronen. Mild zijn als ze weer oppoppen en regelmatig lichaamswerk beoefenen. En dat geeft rust in het hoofd en soepelheid in het lichaam.
Stop met hard werken, start met zacht werken!
Wil jij ook stoppen met hard werken? En heb je er ook genoeg van om altijd met de ander bezig te zijn? Wil je weer rust in lichaam en geest vinden en afrekenen met oude gewoontes en patronen? Gewoon zijn, zonder altijd maar te doen? Laat die verharding smelten!
Leer het met je lichaam!
Neem contact met me op of plan een gratis en vrijblijvende doorbraaksessie in. Daarin vertel ik je wat je kunt doen om je eigen ruimte weer te ervaren en jouw eigen kwaliteiten weer te laten stralen.
