En alles kwam weer tot stilstand

En hoe vernuftiger en sneller die algo’s hun werk doen, des te meer ons leven lijkt te moeten vertragen. We zijn meer dan alleen een set van (koop)behoeften. Niet alles is een prestatie en heeft een doel. Er worden spullen gemaakt die we niet nodig hebben en aandacht en energie gaat minder naar waar we echt mee bezig zouden moeten zijn. En de aarde lijkt daar wel een beetje klaar mee.

De signalen zijn inmiddels oorverdovende boodschappers geworden: gebrek aan alles! Nou ja, alles wat we denken nodig te hebben: computerchips voor in onze apparaten die in ons leven een essentiële rol spelen. Zonder die apparaten zijn we namelijk niet maximaal productief. Of het nou om de vaatwasser gaat, warmtepomp, de auto of zonnepanelen gaat.

Maar er is meer aan de hand dan een tijdelijk tekort. De wereldwijde logistiek is problematisch, met onlangs als treffend voorbeeld het logistieke infarct in het Suezkanaal en wat te denken van de lage waterstand. Alles lijkt langzaam piepend en krakend weer tot stilstand te komen, na de eerste opleving van post-corona. Alles wordt duurder, beroepsbevolking is schaars, er zijn wachttijden van weken voor simpele reparaties aan huis of andere apparaten.

Soms zijn enkele schappen in de supermarkt leeg, maar ik verwacht niet dat we snel zullen verhongeren. Wellicht heroverwegen de supermarkten de positie als marktmeester waarbij zij controle hebben op afnemer en producent, steeds meer sturend op het verslavende van het gemak en het maximaliseren van winst. Een mens kan altijd hopen.

Schaarste wordt zo gecreëerd in een wereld van overvloed. We hebben alles al jaren lang zo goed kunnen managen en beheersen, dat we niet meer de flexibiliteit hebben om te denken dat het ineens helemaal anders kan zijn en ons daar op aan te passen. Hoe herpak je je en schud je dat krappe omhulsel van je af? Of beter nog, hoe kun je ontstollen uit die houdgreep? Sta eens wat vaker stil, en neem de tijd om te observeren wat er zich in jouw lichaam en geest afspeelt.

Hoe meer focus op je lichaam, hoe kalmer de geest wordt. Zo kalmeren ook de boodschappen die onze angst vergroten en krijg je zicht op mogelijk andere keuzes. Die leveren wellicht wat ongemak op, maar dat ongemak staat niet in verhouding met het ongemak van een te krap jasje.

Zo heb ik ook mijn ongemak moeten overwinnen om een meditatie in te spreken. Het is een meditatie in beweging, terwijl je staat en kan je helpen om met wat eenvoudige oefeningen meer je lichaam te ervaren.

Luister hier