Ongemak opzoeken

De Traditionele Thaise Massage is een eeuwenoude traditie, die naar zeggen is ontwikkeld door de geneesheer van de Boeddha en van India naar Thailand is overgekomen. De leer is overgebracht van persoon op persoon en enkele instructies zijn te vinden op tempels of in oude beelden. Met een combinatie aan bewegingen, strekkingen, drukpunten worden blokkades in het lichaam opgeheven zodat er weer rust in het lichaam (en ook de geest) komt. Onlangs is de Traditionele Thaise Massage door de UNESCO uitgeroepen tot Werelderfgoed.

Maar wat is het nou precies? Het antwoord zal verschillen afhankelijk van wie je spreekt. Er zijn veel verschillende stijlen, die meer op ontspanning of juist meer op genezing zijn gericht. In Thailand wordt de Traditionele Thaise Massage in ziekenhuizen toegepast. Binnen de Thaise massage tradities zijn er verschillende vormen en stijlen en in Thailand is er tussen verschillende meesters ook nog veel discussie.

LICHAAM EN GEEST

In het westen hebben wij in de verlichting een scheiding gemaakt tussen lichaam en geest (“ik denk dus ik ben”). In het oosten is het lichaam één geheel en bestaat het uit 5 onderdelen of lichamen. In de Thaise massage kijken we minder naar individuele spieren en gewrichten, maar naar energiebanen (Sen). Er zijn er maar liefst 72.000, maar een traditionele Thaise massage richt zich op de 12 belangrijkste banen.

METTA

Er zijn vijf basisprincipes waar de traditionele Thaise Massageleer vanuitgaat, waarvan Metta de belangrijkste is, ook wel “loving kindness” of liefdevolle aanwezigheid genoemd. Dit is het allerbelangrijkste onderdeel om zonder oordeel verbinding te maken en alle 5 de vormen van het lichaam aan te raken.

HARD OF ZACHT

Daar zijn de meningen over verdeeld. In ziekenhuizen in Thailand wordt bijvoorbeeld gewerkt met stevige acupressuur, diepe druk op bepaalde plekken op de Sen (energiebanen). Anderen pleiten juist voor een meer dynamische aanpak, waarbij het lichaam in een ritmische golfbeweging wordt gebracht. En nog weer anderen pleiten juist voor zachtheid, waarbij de lichamen bijna niet fysiek worden gemanipuleerd, maar de zachte aanraking en presentie zorgen voor het aanwakkeren van het zelfhelend vermogen. Uitgangspunt is: zolang de ontvanger nog rustig kan ademen en in staat van ontspanning is, is het goed mogelijk om diep te drukken of te stretchen om zo de ruimte te vinden. Een lichte aanraking is soms beter.

OLIE OF GEEN OLIE

In de Traditionele Thaise Massage wordt er geen olie gebruikt, maar wordt er gewerkt over de kleding heen. Zo gebruik ik zelf ook geen olie. Toch zie je steeds vaker Thaise massages waar olie wordt gebruikt. Dan is de massage meer gericht op ontspanning van de huid en wat minder op het herstel en opening van de verschillende lichamen.

Het belangrijkste verschil tussen massagetherapie en lichaamsgerichte therapie is dat er bij massagetherapie sprake is van aanraking tussen de massagetherapeut en de ontvanger. Bij lichaamsgerichte therapie zetten we wel het lichaam in om achter de oorzaak van bepaalde klachten te komen, maar is aanraking niet noodzakelijk.

Dat is fijn wanneer je nog niet gewend bent aan directe aanraking, of als je klachten juist te maken hebben met aangeraakt worden. In mijn praktijk heb ik al best wat mensen mogen ontvangen die een massage hadden ingepland, omdat de behoefte aan aanraking en contact er wel was, maar toch nog niet toe waren aan de aanraking. En dat is helemaal geen probleem! Er zijn zo veel manieren om met het lichaam te werken en te ontdekken.

Tijdens mijn opleiding kwam ik in aanraking met trauma, en ook mijn eigen ontwikkelingstrauma in het bijzonder, en werd het me duidelijk waarom ik aanraking soms zo spannend vond. Na enkele ervaringen in de praktijk heb ik besloten om altijd traumabewust en trauma-sensitief te werken door onder andere:

• Mezelf af te stemmen en een kalm en rustig zenuwstelsel te hebben
• Een veilige omgeving te creëren met vrije doorgang naar de deur naar buiten
• Specifieke keuze voorleg over de afstand tussen mezelf en de ontvanger
• Een stapje (of een paar grote stappen) terug doe als ik opmerk dat de ontvanger schrikt of aanspant bij toenadering
• Te blijven communiceren en opties te bieden als aanraking inmiddels heeft plaatsgevonden
• Alles wat er bij de ontvanger opkomt te valideren en te erkennen, zonder er een oordeel over te vellen.

Vaak is een combinatie van lichaamsgerichte therapie en massagetherapie goed mogelijk. Wanneer er meer inzicht is in de lichamelijke beschermingsreflexen en deze kunnen worden gereguleerd, dan is aanraking en massage daarna vaak heel goed mogelijke ook gewenst. Het onderscheid is subtiel en roept soms ook wat verwarring op. Tegenwoordig noem ik deze twee werkvormen allebei “Therapeutisch Lichaamswerk”.