Het is veilig om een masker op te zetten

Een glimlach, een frons of hangende mondhoeken; ons gezicht geeft vaak weer wat er in ons om gaat of hoe we ons voelen. En gevoel is iets dat we maar niet te veel moeten laten zien in onze rationele maatschappij. Ik ontvang regelmatig verbaasde blikken als ik op straat naar mensen glimlach.

Meestal glimlacht iemand mee, in een uitzonderlijk geval komt er agressie naar boven. “Wat sta jij nou dom naar me te lachen, joh?!” heb ik wel eens naar me hoofd geslingerd gekregen met nog wat terminale ziektes en andere nare verwensingen er bij.

Moet ik dan maar een masker optrekken, en daar mijn vrolijkheid of openheid daar achter te verschuilen? Nee, daar zit ik niet op te wachten. Maar laat ik het ook zien als ik verdrietig ben of boos? Gek genoeg is dat voor mij het moment op een masker op te zetten. Gek is dat toch hè? Dat je soms delen van je zelf niet wil laten zien. Die mogen dan even niet meedoen.